Zgodnie z załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) 2017/644 r.  ustanawiającej  metody  pobierania  i  analizy  próbek  do  celów  kontroli  poziomów  dioksyn,  dioksynopodobnych  polichlorowanych  bifenyli  i  niedioksynopodobnych  polichlorowanych  bifenyli  w  niektórych  środkach  spożywczych: „Metody potwierdzające” są to metody, które dostarczają pełnych lub uzupełniających informacji, pozwalające na jednoznaczną identyfikację i ilościowe oznaczenie PCDD/F i dioksynopodobnych PCB na najwyższym dopuszczalnym poziomie lub w razie potrzeby na poziomie reagowania. W metodach tych wykorzystuje się chromatografię gazową z wysokorozdzielczą spektrometrią mas (GC-HRMS) lub chromatografię gazową z tandemową spektrometrią mas (GC-MS/MS).

Granicą oznaczalności nazywa się tego rodzaju minimalne stężenie ilości produktu, które stanowi istotny sygnał dla dokonującego oznaczenie co do uzyskiwania precyzyjnego i dokładnego wyniku pomiaru. Granica oznaczalności zależy więc od właściwości oznaczanego produktu, stosowanej aparatury służącej do wyznaczania granicy tejże oznaczalności oraz warunków dokonywania pomiarów.